Lezing 4: Verschillende vormen van onveilige hechting en wat er nodig is voor een veiliger hechting

Een kind is vanaf de geboorte volledig afhankelijk en ontwikkelt zich dankzij en binnen de relaties met zijn of haar ouders of verzorgers.

Deze zogenoemde primaire hechtingsrelaties zijn van immens belang voor de verdere levensloop. Deze lezing biedt een theoretische inleiding op het onderwerp gehechtheid, waarna de vertaalslag zal worden gemaakt naar de praktijk van het opgroeien binnen de primaire hechtingsrelaties met ouders/verzorgers en naar de praktijk van de latere therapeutische hechtingsrelatie met een hulpverlener wanneer hulp gezocht wordt voor de trauma-gerelateerde problematiek.

Er wordt ingegaan op verschillende vormen van onveilige hechting en wat er nodig is voor een veiliger hechting. Voor welke uitdagingen staan vervolgens de secundaire hechtingfiguren zoals pleegouders en hulpverleners die het getraumatiseerde kind willen helpen? De relatie tussen vroegkinderlijke gehechtheid, emotie-regulatie en latere hechtingsstijlen wordt toegelicht. Een belangrijk onderwerp is ook het begrijpen van loyaliteit van kinderen naar hun ouders/verzorgers (primaire hechtingsfiguren), ook wanneer deze onveilig zijn geweest en er sprake was van traumatisering binnen de hechtingsrelaties. Het verband tussen onveilige hechting en dissociatie is voor dit begrip belangrijk en zal worden uitgelegd.

De informatie in deze lezing is afgestemd op een breder publiek van cliënten, naasten en hulpverleners.

Mariëtte Groenendijk is klinisch psycholoog en (kinder- en jeugd)psychotherapeut en EMDR-supervisor. Ze heeft ruim 30 jaar ervaring in de diagnostiek en (intensieve) behandeling van dissociatieve stoornissen bij volwassenen en was lang teamleider van een TopReferent TraumaCentrum. Sinds 9 jaar behandelt ze in de eigen praktijk de gevolgen van chronische vroegkinderlijke traumatisering ook bij kinderen en adolescenten. Sinds 2007 verzorgt ze lezingen en bijscholing over EMDR bij complexe PTSS/dissociatieve stoornissen/hechtingsproblematiek. Zij heeft in de landelijke werkgroep meegeschreven aan de onlangs gepubliceerde zorgstandaard voor dissociatieve stoornissen. Op een vorig symposium van het Kenniscentrum TGG hield ze de workshop “Dealen met delen” over het verbeteren van de interne samenwerking als doel in de behandeling van structurele dissociatie bij adolescenten